Borstimplantaten wel of niet? Niet? Maar wat dan wel?
De afgelopen week ging het in de media volop over de gevaren van siliconen borstimplantaten. Bij Radar werd in de uitzending van 20 september uitgebreid aandacht hieraan besteed. De uitkomsten van het onderzoek naar lekkende siliconenimplantaten was nogal schokkend te noemen. In 99% van de siliconenimplantaten is sprake van lekken of zweten van de protheses. Voor nuances en het hele onderzoek verwijs ik naar de site van Radar.
Meteen waren ook tegengeluiden te horen, zo ook in het Volksrant Magazine van 2 oktober 2021. Helaas werd er in dit toch uitgebreide artikel helemaal voorbij gegaan aan het feit dat vrouwen die geraakt zijn door borstkanker óók voor de keuze kunnen komen te staan om een borstimplantaat te nemen na een amputatie, maar dus wel om heel andere redenen dan bij een borstvergroting. En ook iets minder vrijwillig. Die keuze moet vaak snel gemaakt worden, vaak als je al overrompeld bent door de diagnose. En dat is nu precies de reden waarom ik dit stukje schrijf.
JE HEBT BIJNA ALTIJD EEN KEUZE!
Er zijn veel keuzes die je hebt om na een borstamputatie de leegte van je verwijderde borst op te vullen, letterlijk en figuurlijk. Want die leegte is er, zowel fysiek als emotioneel en die is ook erg confronterend. Het probleem is wel dat niet alle keuzes je aangereikt worden door het behandelteam. Soms domweg omdat sommige keuzes niet bekend zijn, gerespecteerd worden of niet door het ziekenhuis waar je behandeld wordt, kunnen worden uitgevoerd.
Maar soms wel elders! En dat vertellen artsen helaas vaak niet erbij, ook al hebben ze hierover een meldingsplicht.
Maar dat betekent nog steeds dat je zelf ook een keuze hebt! Neem de tijd, onderzoek, vraag rond, beslis niets overhaast, maar ga vooral goed bij jezelf te rade wat VOOR JOU de beste keuze zou zijn! Bespreek dit met je behandelteam. En levert jouw ziekenhuis de optie van jouw keuze niet? Vraag dan waar je wel hiervoor terecht zou kunnen.
Wil je …
Even of voor altijd plat en een uitwendige siliconenprothese? Of b.v. een prothese van Proudbreast? De bh’s hiervoor worden steeds comfortabeler en mooier.Dan kun je in de tussentijd altijd nog bekijken, overdenken en voelen of een zgn. secundaire reconstructie toch iets voor jou zou zijn. Of niet, ook helemaal prima.
Trots plat blijven en je litteken op b.v. feestelijke of intieme momenten bedekken met een prachtig borstjuweel van Breastflower? Hoe sexy is dat wel niet? Een reconstructie met lichaamseigen weefsel met een van de vele methodes? Ja, het is een hele ingreep (ik spreek uit eigen ervaring), maar het feit dat de reconstructie uit lichaamseigen materiaal bestaat, behoedt je voor de langere termijn voor complicaties. Hier zijn de laatste tijd zoveel verschillende methodes voor ontwikkeld, die wellicht niet allemaal door de artsen van jouw ziekenhuis kunnen worden uitgevoerd en daardoor wellicht ook niet benoemd zullen worden. Een (directe) reconstructie met een inwendige (siliconen)prothese? Bij een directe reconstructie kan het verdriet van de amputatie enigszins verzacht worden omdat je na de operatie toch met een borst wakker wordt. Ook een secundaire reconstructie kan met een prothese worden uitgevoerd en deze operatie is veelal minder langdurig of ingrijpend dan met eigen weefsel.En wat zijn de ervaringen in mijn praktijk?
Bijna al mijn cliënten zijn na een amputatie, soms in tweede instantie, overgegaan tot reconstructie met lichaamseigen weefsel. Vaak, eerlijk is eerlijk, na veel ellende met inwendige protheses.
Dus waarom dit stukje?
Ik wil niets prediken, niemand overhalen om het een of het ander te doen of te laten. Maar ik zie het zo vaak fout gaan en dat vind ik erg. Borstkanker en omgaan met de gevolgen ervan is al meer dan voldoende om op je bordje te krijgen. Het is zwaar dan ook nog eens te moeten omgaan met onzekerheid of ellende over je prothese.
Ik pleit er vooral voor dat vrouwen goed geïnformeerd worden over wat in hun specifieke geval de mogelijkheden zijn, ook v.w.b. reconstructie. En ik pleit er vooral ook voor dat vrouwen hierin de regie in eigen handen nemen en doorzoeken tot ze een weloverwogen keuze kunnen maken over hoe ze verder willen na een borstamputatie. En ook hiervoor geldt: Je moet het wel zelf doen, maar je hoeft het niet alleen te doen.
Een recent bericht op mijn website van een cliënte na 2 mislukte reconstructies:
“Heel erg bedankt voor je begeleiding bij de beslissingen rondom mijn borstreconstructie operatie. De operatie is goed gegaan en gelukt! Ik wil je bedanken dat je deze arts hebt aanbevolen. Zonder jouw begeleiding was ik waarschijnlijk nooit bij haar uitgekomen. Ik heb wel een weg te gaan, maar de grote stap/operatie is nu achter de rug. Heel erg bedankt!”.