Deze week heb ik weer afscheid genomen van een hele fijne cliënte. Ik geef bij het laatste gesprek altijd een persoonlijk geschreven kaartje mee dat naar mijn gevoel de rode draad was van onze gesprekken. Ik zag deze quote en moest meteen aan haar denken. Zij kwam bij mij op doorverwijzing van het ziekenhuis na de behandelingen omdat zij worstelde met de impact van de behandelingen na de borstkanker. Het viel haar zwaar weer op te krabbelen en ze wist niet waar te beginnen. Gaandeweg het traject bleek waar de rode draad zat: teveel te snel willen. Ook hier gaven de kleine stappen met net zo goed grote successen de doorslag. Zowel in haar privéleven als op het werk.

Het is zo herkenbaar en zo voorstelbaar dat je zo snel mogelijk weer ‘de oude’ wilt zijn, maar helaas werkt het zo niet in de de werkelijkheid. Wat werkt wel? Denken aan die schildpad… vertrouw op je reis, het gaat er niet om hoe snel je gaat maar dat je komt waar je wilt zijn.